Xerardor poético

No Brétemas, blog de que muito gosto, encontrei este xerardor poético e olhem o que saiu




por utopías lascivas
o lonxano balbordo da tronada
infinda soidade


lembranza de ti, oh indómito corsario
na espesura grisácea da tarde
nos intersticios
xeografía da distancia
dos túrxidos peitos
con silentes beizos nas cereixas
enzoufados

outono xa esmorece
a toda a verba amiga
detereime na ourela deste río
cunha cama de fakir enferruxada

un sudario tépedo
esbardallan as lavercas
dos vales enfoulados
a ausencia prematura